Boston

De afgelopen dagen hebben we in Boston doorgebracht. Geweldige stad.
Een grote stad, maar daar merk je niet heel veel van. Ook hier is het verkeer redelijk rustig en wordt het verkeer voor een groot deel onder de stad door geleid.
Van alle steden die we hier hebben bezocht, ziet deze stad er het meest Westers uit.

De eerste dag hebben we Beacon Hill bezocht, een wijk in Boston met mooie straatjes, mooie huizen. Genoeg plekjes om het fototoestel uit de rugzak te halen. We hebben de auto bij het hotel geparkeerd en verplaatsen ons met de metro. Makkelijk om grote(re) afstanden mee af te leggen.
Onze wandeltocht eindigt in het Cheers-café, bekend van de tv-serie. Biertje, cocktail, we hebben vakantie!

Gisterochtend zijn we gestart bij de Boston Tea Party. Hier worden we meegenomen in de historie van Amerika. De verhalen worden op een leuke manier verteld door personages uit die tijd. Wij zijn zelf ook een personage en een aantal mede-bezoekers wordt in hun rol onderdeel van de experience.

We pakken de metro weer en na een lunch starten we aan de Freedom-trail, een wandeling langs bijzondere gebouwen / plaatsen in Boston. Een kerk, een standbeeld, Boston City Hall, Old State House (meest gefotografeerde pand van Boston), etc.
In Faneuil Hall krijgen we een korte uitleg. Op deze plaats zijn veel wetten doorgevoerd, zoals het stemrecht voor vrouwen. In deze zaal hebben veel belangrijke mensen gesproken, waaronder recent Obama. Bijnaam van Faneuil Hall is The Cradle of Liberty.
Paul Reverse is bekend uit de Amerikaanse revolutie. Zijn huis, gebouwd in 1680, is gerenoveerd en hebben wij bezocht.
We hebben de route goed kunnen volgen. De ideale route-aanduiding voor ons: de hele Freedom-trail staat aangegeven met een rode lijn op straat, al dan niet door middel van rode stenen. Goed geregeld!

Het zoeken naar een plekje in een restaurant viel gisteravond niet mee. We lopen door de Italiaanse wijk (Boston's Little Italy) die gevoelsmatig alleen maar bestaat uit eettentjes, maar voor elk restaurant staat buiten een rij te wachten. Onvoorstelbaar, nog nooit gezien. Bij sommige restaurants is pas 2 uur later een tafeltje vrij.
Uiteindelijk vinden we een restaurant waar we 20 minuten aan de bar op een tafeltje kunnen wachten, dat is te overzien.
Als we later op de avond naar het metro-station lopen staan er nog steeds rijen, vooral bij de Pastry-winkels. Allemaal gebakjes voor Labourday?

Nu zijn we aangekomen op de laatste bestemming van deze reis: Cape Cod.
Het is vandaag Labourday in Amerika, wij maken er ook weer een feestdag van. Vanmiddag aan het zwembad gelegen. Uniek maar wel heel fijn.

Cheers!