4 dagen "" onderweg"

Pas een paar dagen hier en toch voelt het alsof ik er al weer even ben.
Dit komt ongetwijfeld omdat het ook een beetje als thuis voelt, maar zeker ook omdat ik al weer een aantal zaken heb gedaan.

Donderdagochtend gelijk maar eens even naar kantoor. 8.30 uur, voor zo’n eerste dag een mooie tijd ;-)

Fijn om iedereen weer te zien. Het is een beetje vol op kantoor. Niet zozeer door het aantal mensen, maar er wordt verbouwd. Er komen wat extra kamers aan “de overkant” bij en het huidige kantoor wordt opgedeeld in kleinere ruimtes, zodat er meer privacy is. Mijn vaste plek (voor zover ik daarvan mag spreken) is ingenomen door Maureen, een nieuwe collega die zich vooral met de inkoop bezig houdt. Eigenlijk gek dat we nog niet zo’n medewerker hadden. Met al die dagelijkse duizenden lunches, pap in de ochtend en noem maar op is het zaak om slim en zuinig in te kopen. Minder uitgeven aan de inkoopkant betekent dat we meer kinderen kunnen helpen.

Er komen al de nodige zaken op mijn planning voor de komende twee weken. Beloofd weer lekker druk te worden ;-) De eerste dingen staan al op de rit, maar ervaring leert dat er nog wel wat op het lijstje bij komt.

Vrijdagmiddag rond 14.30 uur begon het weekend. Een uitje! Een club van 11 uit Bergen is naar Kenia afgereisd, hebben onze projecten bezocht en zijn vervolgens op safari gegaan. Ze eindigen in Naivaisha.
Marnix en ik halen zijn kinderen uit school en reizen ook af naar Naivasha.

Even spannend want het is een backpackershotel? Al op veel plaatsen in de wereld geslapen, maar volgens mij stond deze nog niet op mijn lijstje. Bij aankomst (ruim 2 uur rijden) blijkt het allemaal enorm mee te vallen. Ik heb een eigen kamer, het sanitair ziet er netjes en schoon uit.
Gewoon kamperen, maar dan geen tent maar een kamer. Overigens kan je er ook met een tentje staan.
Ik besluit maar niet al te veel te drinken om te voorkomen dat ik er ’s nachts te vaak met mijn rolletje toiletpapier onder de arm uit moet.
De campsite is omheind, het hek is dicht gegaan, dus het risico op rondlopende nijlpaarden is geminimaliseerd. Daar hoeven we in ieder geval niet bang voor te zijn.
Het avondlicht valt prachtig over het meer.

Zaterdagochtend na het ontbijt aan de picknick tafel (Marnix heeft de koelbox vol gestopt) nog even rondgehangen en vervolgens bij een selectie van de groep aangesloten om naar Hell’s Gate te gaan, het kleinste park van Kenia.
Ik realiseer me dat ik de afgelopen 10 jaar nog maar een paar van de mooie parken heb gezien. Dit park kan ik ook weer afvinken. Antilopes, zebra’s, giraffen, maar vooral veel uitgestrekte uitzichten. Eigenlijk geen park om veel wild te zien, maar er is wel reden om nog een keer terug te gaan: je kan er wandelen en/of fietsen tussen de dieren door.

We lopen nog even naar de kloof, waar ons het verhaal van het ontstaan wordt verteld door een typische Keniaan, oftewel: vraag me niet hoe het precies in elkaar zit, de beste man was niet te verstaan (iets uit de overlevering van de Masaai, ruzie van een echtpaar).
Inhoud van de meegenomen lunchbox genuttigd en toen weer terug naar de campsite.
Na een kop koffie vertrekken we richting Nairobi, waar we hebben afgesproken om met zijn allen nog te gaan eten.

Onderweg nog snel een paar boodschappen gedaan, zodat ik de eerste dagen weer kan overleven. Tijden veranderen: ze hebben inmiddels in Kenia ook meergranenbrood. Stiekem een pondje kaas in de koffer gestopt. Prima ontbijt!

Het Ethiopische restaurant is een aanrader. Tafel vol gerechten, lekker met de handen eten, van alles wat en….. (we blijven Hollanders) voor een prikkie.

Omdat Mythia nog een koffer moet afleveren in Nairobi wacht ik hem op om met hem mee terug te rijden naar Macheo. Scheelt Marnix weer een ommetje en kan hij de, ongetwijfeld op de achterbank slapende, kinderen thuis naar bed brengen.
De bewaker komt achter me aan als ik bij de buurman nog even de WIFI op pak om mijn telefoon te checken. Denkt dat ik al die tassen niet kan sjouwen. Ha ha… Girl power!

Ik heb vrijdag nog snel even de WIFI-code aan de buurman gevraagd omdat hij veel betere WIFI heeft. Hij heeft beloofd om de server aan te laten staan en dat is inderdaad het geval. Toch wel fijn om zo even contact met “buitenwereld” te hebben.

Vanmorgen lekker aangerommeld. Ik hoorde de kinderen nog dus dacht eigenlijk dat ik niet zo heel laat wakker was. Maar het bleek toch al 9.00 uur te zijn. De kinderen zijn niet naar de kerk, want de kapster is gekomen om het haar van de meisjes in te vlechten, vandaar dat ze thuis zijn en ik ze nog hoor.
Huis opgeruimd, eerste was in het sop, koffer georganiseerd. Alles weer op orde dus. Nu even tijd om op de stoep bij de buurman wat te typen en te internetten.

Fijne zondag nog verder. Groet uit een zonnig Thika!
Annemieke.