Weer thuis

En eerst een heerlijke douche gepakt.
Voordat ik aan de koffer, de post etc. begin maar het verhaal completeren.

Woensdagochtend zijn we vroeg richting Nakuru gegaan. Even voor zevenen zijn we in een safaribusje vertrokken. Je hoort me niet klagen: het lijkt wel vroeg, maar de kinderen waren al lang onderweg naar school....

Het is een prachtige tocht door gevarieerd landschap. Ook nu valt het ma weer op dat: de kinderen al vroeg (te voet) naar school gaan, er mensen op en langs de snelweg lopen, de wegen slecht zijn, de matato's (busje) als gekken rijden, etc. Het is nog wel een beetje stil in de auto. Onze persoonlijke driver Ben probeert wel het gesprek aan te gaan, maar voor ma is hij wat lastiger verstaanbaar en ik kan nog niet genoeg geluid voortbrengen. We stoppen bij de Rift Valley om van het mooie uitzicht te genieten.
Om 11.30 uur betreden we Lake Nakuru National Park en beginnen we aan onze eerste gamedrive. Al snel komen we de eerste dieren tegen en zien we waar het park zo bekend om is: flamingo's.
Begin 2005 ben ik hier ook geweest en het verschil is goed te zien. Door de droogte is het meer aanzienlijk kleiner geworden en de populatie flamingo's (dus) ook.
We genieten van de plaatjes en de dieren: apen, giraffes, zebra's (die zijn hier echt heel veel), hyena's, neushoorns, etc. Na de lunch in een lodge starten we de 2e gamedrive. In het begin zien we nog niet zoveel dieren. Opeens klinkt er een luid "stop" in de auto: ma heeft een leeuwin gezien en Ben zet als een speer de auto in zijn achteruit.
Bingo! De vondst wordt doorgegeven aan de andere safari-busjes is het park, die willen ook graag een leeuw zien. Het was al weer een aantal dagen geleden dat er een was gespot.
Even verderop zien we ook nog 2 welpjes, maar die verdwijnen al weer snel tussen de bosjes.

Om 18.15 uur zijn we in The Stem Hotel, even bij Nakuru. Het eten hier was niet echt geweldig.
We zijn redelijk bekaf en liggen om 21.30 uur onder de klamboe.

De volgende dag vertrekken we pas tegen tienen. Ons lunchpakket laat op zich wachten en we hebben ook niet zo heel veel haast. Dit is vakantie!
We rijden terug via Lake Naivasha waar we koffie drinken, even naar het meer lopen om de nijlpaarden te zien en de mooie omgeving van de lodge te bekijken. Vogeltjes horen we genoeg, maar ze zijn moeilijk te spotten.

De terugreis gaat deels via een andere route: langs de thee- en koffieplantages.

Tegen 16.00 uur zijn we in Thika terug.
's Avonds eten we met de kinderen en ma leest nog een verhaaltje voor over ijsberen (?????).

Vrijdag is het alweer de laatste dag. Ik ga met Simon op pad naar drie scholen: naar Gatuanyaga de special unit bekijken, naar Umoja voor "een gsprekje met de hoofdmeester" en naar Kianjau om de nieuwe boeken af te geven.
Eigenlijk is de beschrijving niet helemaal correct, want er komt nog wel wat tussendoor, maar ach, dat is gebruikelijk.
Pas tegen half 5 ben ik terug. Ma heeft het huis al opgeruimd, haar koffer ingepakt, met de kinderen wat tijd doorgebracht in de speeltuin op het terrein en haar boek uitgelezen.

Ik heb ook de koffer (verder) ingepakt en even uitgerust, want: vannacht vertrekken we weer terug naar huis.

Voordat we naar de luchthaven gaan nemen we afscheid van de kinderen en krijgen we een prachtige herinnering.
De tijd is voorbij gevlogen.

Ma en ik hebben een geweldige tijd gehad.
Wat een enorm bijzondere reis!