Weer op de wal

In het hotel is weer internet beschikbaar dus ik sta nu in de lobby een verslag te tikken. Ook weer eens wat anders.

De afgelopen 3 dagen hebben we op de Yangzi rivier doorgebracht.

De excursie van gisterochtend hebben we laten varen. Het ging om vergezichten, maar ook gisterochtend was het heel erg mistig en bovendien verwachtten we dat de bezienswaardigheden heel erg zouden lijken op "plaatjes" die we al eerder hebben gezien.
Een paar spelletjes Saboteur op het bovendek en wat lezen heeft dus de ochtend gevuld.

Na de lunch zijn we met bootjes door de Driekloven gevaren. Prachtige omgeving, zeker de moeite waard.
Persoonlijk was ik niet zo blij met de typisch Chinese bootjes, maar goed, als je eenmaal zit.....

We worden weer vriendelijk terug aan boord ontvangen en de rijsttafel (The Captain's Farewell diner) was weer anders dan de vorige avond.
De kapitein komt onder (zijn eigen) applaus de eetzaal binnen en er wordt geproost op de mooie cruis. Wat een poppenkast allemaal ;-).

In de Ballroom heeft Arie (oftewel Alie/onze reisleider) de "draaitafel" overgenomen. Effect: een volle dansvloer met Nederlanders en Chinezen!

Om 22.45 uur vertrekken de meesten naar het bovendek: we varen door de Schutsluis van de rivier. In een kleine drie uur passeren we de vijf niveaus van de sluis. Voor de duidelijkheid: we hebben ze niet allemaal bekeken ;-) Terug gaan naar de Ballroom was overigens geen optie: volop Karaoke is niet echt goed voor je oren.

Vanochtend weer vroeg op. We zijn weer van boord gegaan, nu om de Drieklovendam te bekijken (in 2009 is de bouw afgerond). Een enorm bouwwerk. Deze stuwdam levert voor 3% van de bevolking stroom op. Het lijkt niet veel als je het in percentages uitdrukt, maar het is stroom voor zo'n 45 miljoen Chinezen. Dat zijn dan toch ff andere getallen.
Daarnaast moet de dam ook overstromingen voorkomen en de welvaart van het land helpen.
Ze zijn nu nog een sluis aan het bouwen voor de kleinere boten.
Indrukwekkend hoe de dam werkt.

Nu (dus) in Yichang aangekomen. Hier is werkelijk niets te beleven, maar de trein naar onze volgende plaats vertrekt pas morgenmiddag. We zijn dus door de stad gelopen. Winkels, winkels, winkels en.... winkels.
Niets te beleven? Hmmm... wel voor de bewoners: wij zijn hier namelijk de bezienswaardigheid. Duidelijk dat hier weinig toeristen komen. Als we even wat drinken op een bankje in het park worden we schaamteloos bekeken en worden er foto's van ons gemaakt.

Twee dingen die ons ook hier weer opvallen: de kinderen met een open kruis: goedkoop en makkelijk en de onwijs vies gorgelende mannen. Brr.... daar wen je toch echt niet aan.

Nu tijd voor een douche en even liggen, dan kijken wat er vanavond weer op tafel komt te staan.

Groetjes,
Annemieke