Koe gekocht, plannen krijgen vorm
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
22 Maart 2014 | Kenia, Thika
Afgelopen woensdag zijn we met een groepje uit eten geweest in Thika.
Inmiddels wonen er al meer Nederlanders in Thika en dan is het gezellig om met elkaar te eten.
Voor de keuken (van in dit geval Eton hotel) is het wel een uitdaging om te zorgen dat iedereen krijgt wat hij/zij heeft besteld.
's Avonds vast een beetje was in een emmer gezet. Huishoudelijk zaken gaan ook door. Op vrijdag komt er wel iemand om het vrijwilligershuis schoon te maken en de was te doen (voor een prikkie), maar ze vinden het niet zo prettig om ondergoed van een ander te wassen.
Ik heb dus van donderdag op vrijdag tussen de heerlijke luchten en schone onderbroeken geslapen. Enerzijds omdat het dan niet zo in het zicht hangt, anderzijds omdat ik dan zeker weet dat 's nachts een bui het niet weer net zo nat maakt als toen ik het op hing. Ach, weer eens wat anders..... Misschien volgende keer wat meer kleurtjes meenemen, dan lijken het net slingers....
Donderdag op kantoor doorgebracht. De ideeen krijgen vorm en het plan is uitgewerkt.
James is op donderdag op training buiten de deur dus we kunnen er nog niet samen verder naar kijken.
Op vrijdagochtend me vroeg gemeld: Mythia wil om 8.00 uur vertrekken om de koe op te halen.
Natuurlijk ben ik present.
We hebben de benodigde vergunning van ons district. Je mag namelijk niet zo met een koe van het ene district naar het andere district. Nog nooit eerder meegemaakt, maar het zal wel ergens goed voor zijn.
De vee-arts heeft de koe ook bekeken en niets stond ons dus nog in de weg om haar op te halen.
Uiteindelijk vertrekken we om 10.40 (ja geen typefout) naar de bank om het geld over te maken. Meestal doen we het via Mpesa (mobiel), maar deze boerin prefereert dat het gelijk op haar bankrekening wordt gestort. Loop ik dus wel even met een behoorlijke envelop met geld in mijn rugzak.
In de bank even de domme blanke uithangen om te kijken of we de rijen kunnen vermijden, maar helaas.... niet gelukt.
Op naar Njeri, onze nieuwe koe. Het is weer een gedoe waar we zullen parkeren maar uiteindelijk neemt Mythia de juiste beslissing (inderdaad.... met een lichte hint).
We laten het bewijs zien dat het geld is gestort en de koe kan worden ingeladen.
Met geen mogelijkheid is het beest vooruit te krijgen. Ze is niet gewend om “uitgelaten” te worden dus gooit de kop in de wind. Maar: de volhouder wint en uiteindelijk kunnen we op weg naar Thika.
De terugrit duurt een klein uurtje (het is rond de 16 km!) omdat we niet al te hard kunnen rijden en omdat ze in Kenia ook de verkeersdrempels hebben uitgevonden.
Onderweg zijn we drie keer door de politie stil gezet om te laten zien dat we een vergunning hebben om de koe te vervoeren. Bij de eerste politieagent weet ik van niets, geen idee wat we er mee moeten, ben gewoon een dagje gezellig mee. Toch?
Naarmate we dichter bij Thika komen is Macheo het magische woord. Daar weten ze inmiddels wat Macheo voor de gemeenschap betekent en is de politie een stuk vriendelijker. Het helpt dan ook dat we het logo op de auto's hebben staan.
Bij Macheo aangekomen hebben we haar los gelaten tussen de andere koeien. Ze zoeken elkaar op en het zal even wennen zijn. Volgens Mythia duurt dat een week. In ieder geval heeft ze vrijdag haar eerste melk “afgeleverd”.
We zijn rond 14.30 uur terug bij Macheo en James zit al op mij te wachten. Snel een banaan, mueslireep en een flesje water en hup... weer aan het werk. Besproken hoe we de interviews van volgende week willen aanpakken en een voorzet gemaakt voor de vragenlijst. Spannend: we gaan gesprekken met de social workers en de mensen die zei helpen voeren.
's Nachts komt er iets meer geluid van de boerderij dan normaal. Gewoonlijk word ik geregeld wakker van blaffende honden, nu wordt er ook meer geloeid.
Er is geen internet in het vrijwilligershuis dus snel dit bericht geplaatst voordat mijn Keniaanse collega's op kantoor arriveren.
Zaterdag is maar een halve werkdag ;-)
Goed weekend!
Annemieke
Inmiddels wonen er al meer Nederlanders in Thika en dan is het gezellig om met elkaar te eten.
Voor de keuken (van in dit geval Eton hotel) is het wel een uitdaging om te zorgen dat iedereen krijgt wat hij/zij heeft besteld.
's Avonds vast een beetje was in een emmer gezet. Huishoudelijk zaken gaan ook door. Op vrijdag komt er wel iemand om het vrijwilligershuis schoon te maken en de was te doen (voor een prikkie), maar ze vinden het niet zo prettig om ondergoed van een ander te wassen.
Ik heb dus van donderdag op vrijdag tussen de heerlijke luchten en schone onderbroeken geslapen. Enerzijds omdat het dan niet zo in het zicht hangt, anderzijds omdat ik dan zeker weet dat 's nachts een bui het niet weer net zo nat maakt als toen ik het op hing. Ach, weer eens wat anders..... Misschien volgende keer wat meer kleurtjes meenemen, dan lijken het net slingers....
Donderdag op kantoor doorgebracht. De ideeen krijgen vorm en het plan is uitgewerkt.
James is op donderdag op training buiten de deur dus we kunnen er nog niet samen verder naar kijken.
Op vrijdagochtend me vroeg gemeld: Mythia wil om 8.00 uur vertrekken om de koe op te halen.
Natuurlijk ben ik present.
We hebben de benodigde vergunning van ons district. Je mag namelijk niet zo met een koe van het ene district naar het andere district. Nog nooit eerder meegemaakt, maar het zal wel ergens goed voor zijn.
De vee-arts heeft de koe ook bekeken en niets stond ons dus nog in de weg om haar op te halen.
Uiteindelijk vertrekken we om 10.40 (ja geen typefout) naar de bank om het geld over te maken. Meestal doen we het via Mpesa (mobiel), maar deze boerin prefereert dat het gelijk op haar bankrekening wordt gestort. Loop ik dus wel even met een behoorlijke envelop met geld in mijn rugzak.
In de bank even de domme blanke uithangen om te kijken of we de rijen kunnen vermijden, maar helaas.... niet gelukt.
Op naar Njeri, onze nieuwe koe. Het is weer een gedoe waar we zullen parkeren maar uiteindelijk neemt Mythia de juiste beslissing (inderdaad.... met een lichte hint).
We laten het bewijs zien dat het geld is gestort en de koe kan worden ingeladen.
Met geen mogelijkheid is het beest vooruit te krijgen. Ze is niet gewend om “uitgelaten” te worden dus gooit de kop in de wind. Maar: de volhouder wint en uiteindelijk kunnen we op weg naar Thika.
De terugrit duurt een klein uurtje (het is rond de 16 km!) omdat we niet al te hard kunnen rijden en omdat ze in Kenia ook de verkeersdrempels hebben uitgevonden.
Onderweg zijn we drie keer door de politie stil gezet om te laten zien dat we een vergunning hebben om de koe te vervoeren. Bij de eerste politieagent weet ik van niets, geen idee wat we er mee moeten, ben gewoon een dagje gezellig mee. Toch?
Naarmate we dichter bij Thika komen is Macheo het magische woord. Daar weten ze inmiddels wat Macheo voor de gemeenschap betekent en is de politie een stuk vriendelijker. Het helpt dan ook dat we het logo op de auto's hebben staan.
Bij Macheo aangekomen hebben we haar los gelaten tussen de andere koeien. Ze zoeken elkaar op en het zal even wennen zijn. Volgens Mythia duurt dat een week. In ieder geval heeft ze vrijdag haar eerste melk “afgeleverd”.
We zijn rond 14.30 uur terug bij Macheo en James zit al op mij te wachten. Snel een banaan, mueslireep en een flesje water en hup... weer aan het werk. Besproken hoe we de interviews van volgende week willen aanpakken en een voorzet gemaakt voor de vragenlijst. Spannend: we gaan gesprekken met de social workers en de mensen die zei helpen voeren.
's Nachts komt er iets meer geluid van de boerderij dan normaal. Gewoonlijk word ik geregeld wakker van blaffende honden, nu wordt er ook meer geloeid.
Er is geen internet in het vrijwilligershuis dus snel dit bericht geplaatst voordat mijn Keniaanse collega's op kantoor arriveren.
Zaterdag is maar een halve werkdag ;-)
Goed weekend!
Annemieke
-
22 Maart 2014 - 10:43
Hillie:
Daar ben je snel in geslaagd, binnen een week een mooie koe! Dat hij maar weer veel melk mag geven. Wat een komisch gezicht zo'n koe achterin een pickup. Je kunt je toch niet voorstellen dat hier iemand rijdt met een koe achter in een open bak . Kortom, weer een druk weekje voor je geweest dus geniet optimaal van het weekend. -
22 Maart 2014 - 10:49
Marlies Joosten:
Wat een koeien verhaal.
Heb er wel een beeld bij.
Gisteren je ma en pa op visite gehad en vele andere fam.leden.
groetjes en knuffel je koe maar lekker. Jan en Marlies. -
22 Maart 2014 - 14:55
Henk Steentjes:
Kom er achter dat jij je roeping hebt mis gelopen, je had boerin moeten worden.
fijne tijd nog. Henk -
23 Maart 2014 - 10:12
Trudy Joosten:
Hoi Annemiek
Leuk verhaal heb er van genoten
Groetjes Trudy -
23 Maart 2014 - 14:27
Wil :
Hoi Annemieke,
Leuk weer die verhalen. En zeker ook als er onwillige dieren in voorkomen. Hoeveel koeien zijn er al op de farm?
En heerlijk om op deze manier weer door het land te rijden, denk ik. Je proeft, ruikt en ziet wat er in Kenia gebeurt.
Ben benieuwd met welk doel jullie de social workers gaan ondervragen.
Goede tijd nog, geniet van elke dag.
Groetjes, Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
