Kleine diertjes, himba, e.d.
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
15 September 2018 | Namibië, Outjo
Op weg naar Walvisbaan stoppen we nog een keer in Solitaire en passeren we even verderop de Steenbokskeerkring.
Na een paar foto’s bij de Kuiseb-pas rijden we door naar Walvisbaai, waar we een stop maken aan de kust om te genieten van de flamingo’s. Er zijn er nog behoorlijk wat, maar in de goede periode zijn er hier meer dan 160.000.
Mooie paatjes.
We overnachten 2 nachten in Swakopmund, een mooie gelegenheid dus om een aantal zaken te laten wassen. Alles wat je beet pakt is stoffig. Onze reistassen zien er uit of ze al een leven lang worden gebruikt en dat terwijl ze vaak in een plastic zak in de bus worden gezet.
Het is een lange reisdag want we moeten flink omrijden omdat er aan de weg wordt gewerkt op de oorspronkelijke route.
We vertrekken naar het Dorob National Park, een woestijngebied dat net zo groot als België is. Namibië zelf is overigens 25x groter dan Nederland, met 2,2 miljoen inwoners en 44% van het land is beschermd gebied/reservaat.
In het Dorob NP bekijken we de kleine diertjes van dit land: kameleon, diverse lizzards, vogeltjes, slangen.
Bijzonder om te zien hoe de gids aan de afdrukjes en sporen kan zien waar deze wezentjes zich in de duinen bevinden. Hij weet veel te vertellen over het leven hier in de woestijn, deze mooie beestjes en hoe deze overleven op deze grote droge vlakte.
Na de Living Dessert Tour laten we ons afzetten en het centrum van Swakopmund waar we lunchen en wat rondlopen. Terug in het hotel drinken we nog wat in de bar voordat we onder de douche springen voor het avondeten.
De volgende dag zijn we vertrokken richting Khorixas. Onderweg zien we het wrak liggen van een boot. Vaak terug gezien op foto’s.
We lunchen in Uis en stoppen regelmatig langs de weg als de plaatselijke bevolking diverse producten aan de man probeert te brengen.
We overnachten weer op een NWR (Namibia Wildlife Resort) locatie. Deze is, net als in Ai Ais prima, maar het contrast met de over the top kamer in Swakopmund is enorm.
We eten buiten en ja hoor: eindelijk een braai.
Vandaag richting Etosha park: hèt park van Namibië.
We hebben een aantal bezienswaardigheden onderweg.
Bij Peet Alberts Rock engraving zijn tekeningen te zien van de bosjesmannen, tussen de 400 en 1.000 jaar oud. Er liggen er ruim honderd. De bosjesmannen gebruikten deze tekeningen als communicatiemiddel. Ze maakten deze als ze in trance waren en met hun voorvaderen “praatten”.
Na de lunch stoppen we bij een Himba-dorpje waar we alles horen over hun tradities. Er wonen 9 mannen, 35 vrouwen en 41 kinderen.
De mannen bepalen wat er met de vrouwen en kinderen gebeurt, wat hun taken zijn bijvoorbeeld. Een man heeft meer dan 1 vrouw (een vrouw kost 5 koeien).
De dames hebben een soort van hoofdtooi van leer, speciaal voor hun gemaakt als ze vrouw worden.
De hinda’s besmeren hun hele lichaam met rode kleur, in de winter een extra dikke laag tegen de kou. Het is duidelijk te zien dat ze nooit van bh’s hebben gehoord.
In het midden van het dorp staat de kraal en brandt het heilige vuur.
De huisjes zijn gebouwd met hout van de Mopanie-boom en koeienpoep.
Wel interessant, maar het voelt niet echt authentiek allemaal.
Nu zijn we in Outjo waar vandaan we morgen naar het Etosha National Park gaan. Op zoek naar het grote wild.
Wordt vervolgd.
Na een paar foto’s bij de Kuiseb-pas rijden we door naar Walvisbaai, waar we een stop maken aan de kust om te genieten van de flamingo’s. Er zijn er nog behoorlijk wat, maar in de goede periode zijn er hier meer dan 160.000.
Mooie paatjes.
We overnachten 2 nachten in Swakopmund, een mooie gelegenheid dus om een aantal zaken te laten wassen. Alles wat je beet pakt is stoffig. Onze reistassen zien er uit of ze al een leven lang worden gebruikt en dat terwijl ze vaak in een plastic zak in de bus worden gezet.
Het is een lange reisdag want we moeten flink omrijden omdat er aan de weg wordt gewerkt op de oorspronkelijke route.
We vertrekken naar het Dorob National Park, een woestijngebied dat net zo groot als België is. Namibië zelf is overigens 25x groter dan Nederland, met 2,2 miljoen inwoners en 44% van het land is beschermd gebied/reservaat.
In het Dorob NP bekijken we de kleine diertjes van dit land: kameleon, diverse lizzards, vogeltjes, slangen.
Bijzonder om te zien hoe de gids aan de afdrukjes en sporen kan zien waar deze wezentjes zich in de duinen bevinden. Hij weet veel te vertellen over het leven hier in de woestijn, deze mooie beestjes en hoe deze overleven op deze grote droge vlakte.
Na de Living Dessert Tour laten we ons afzetten en het centrum van Swakopmund waar we lunchen en wat rondlopen. Terug in het hotel drinken we nog wat in de bar voordat we onder de douche springen voor het avondeten.
De volgende dag zijn we vertrokken richting Khorixas. Onderweg zien we het wrak liggen van een boot. Vaak terug gezien op foto’s.
We lunchen in Uis en stoppen regelmatig langs de weg als de plaatselijke bevolking diverse producten aan de man probeert te brengen.
We overnachten weer op een NWR (Namibia Wildlife Resort) locatie. Deze is, net als in Ai Ais prima, maar het contrast met de over the top kamer in Swakopmund is enorm.
We eten buiten en ja hoor: eindelijk een braai.
Vandaag richting Etosha park: hèt park van Namibië.
We hebben een aantal bezienswaardigheden onderweg.
Bij Peet Alberts Rock engraving zijn tekeningen te zien van de bosjesmannen, tussen de 400 en 1.000 jaar oud. Er liggen er ruim honderd. De bosjesmannen gebruikten deze tekeningen als communicatiemiddel. Ze maakten deze als ze in trance waren en met hun voorvaderen “praatten”.
Na de lunch stoppen we bij een Himba-dorpje waar we alles horen over hun tradities. Er wonen 9 mannen, 35 vrouwen en 41 kinderen.
De mannen bepalen wat er met de vrouwen en kinderen gebeurt, wat hun taken zijn bijvoorbeeld. Een man heeft meer dan 1 vrouw (een vrouw kost 5 koeien).
De dames hebben een soort van hoofdtooi van leer, speciaal voor hun gemaakt als ze vrouw worden.
De hinda’s besmeren hun hele lichaam met rode kleur, in de winter een extra dikke laag tegen de kou. Het is duidelijk te zien dat ze nooit van bh’s hebben gehoord.
In het midden van het dorp staat de kraal en brandt het heilige vuur.
De huisjes zijn gebouwd met hout van de Mopanie-boom en koeienpoep.
Wel interessant, maar het voelt niet echt authentiek allemaal.
Nu zijn we in Outjo waar vandaan we morgen naar het Etosha National Park gaan. Op zoek naar het grote wild.
Wordt vervolgd.
-
16 September 2018 - 04:31
Nel Van Wijk:
weer geweldig dank je wel groetjes -
16 September 2018 - 15:16
HENK:
In Zwilbrok over de grens in Duitsland zijn veel meer flamingo’s te zien. ontsnap uit een dierentuin, dus als je er nog reen paar wilt hoor ik het wel.
Veel plezier op jullie reis -
16 September 2018 - 15:57
Mw. H. Prumers-Visser:
Heerlijk om dit verslag te lezen en met jullie mee te genieten. -
17 September 2018 - 05:55
Mo:
Hej wereldreizigers! Wat gaaf om weer van jullie mooie trip te kunnen mee genieten :) Heel veel plezier en succes met het vinden van het grote wild. Veel groetjes Mo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
