Een nieuwe start

Vanmorgen even na 8.30 uur naar Kiandutu vertrokken.

Het plan is om bij Elizabeth op bezoek te gaan om haar een Seed Capital te geven.
De afgelopen weken hebben we haar al een tweetal keer bezocht om te praten over goed ouderschap, hoe ze wil ondernemen en ze was gisteren ook op de bijeenkomst.

Op KOP aangekomen wordt de planning iets veranderd: Gladys is namelijk door een buurvrouw gewezen op een grootmoeder (uit 1930!) die voor de drie kleindochters zorgt. De meisjes, respectievelijk 11, 9 en 4 jaar, zijn een maand geleden bij haar achtergelaten door hun vader. De moeder van de meisjes is er in december vandoor gegaan. De meisjes hebben vanaf december rond gezworven in de omgeving van Nairobi en nadat de meisjes (via de politie) bij hun vader zijn gebracht heeft de vader besloten ze bij hun oma in Kiandutu achter te laten. Daar slapen ze nu op de grond van het kleine huisje.
Oma probeert suikerriet te verkopen, daar is de winst zo'n 5 KSH per stok van, maar daar kan ze niet van rond komen.
Ze zijn nu afhankelijk van welwillende mensen in hun omgeving.

Opa leeft ook nog, maar heeft een drankprobleem en die slaat de kinderen nog wel eens en vertelt gekke verhalen. Voor zover wij het kunnen inschatten is de oma ook niet helemaal meer van deze tijd.
Vreselijk triest verhaal. Nu maar eens kijken hoe wij (/Macheo) deze meisjes kunnen ondersteunen. Een snelle oplossing zou zijn door voor de meisjes een schooluniform te kopen (nog geen 15 euro per stuk). Dan kunnen ze namelijk naar school en aan het voedselprogramma deelnemen.
Alleen de komende tijd lukt dan niet: na volgende week sluiten de scholen namelijk vanwege de Paasvakantie en het voedselprogramma zal (dus) pas weer in mei gaan starten.
Een case om te bespreken en naar een oplossing te zoeken al dan niet via het Family Empowerment of Education Program..
Voor nu laten we een kilo Ugali achter, zodat ze vandaag/morgen te eten hebben.

Op naar de houtskool groothandel. Hier kopen we het seed capital voor Elizabeth. Er wordt een grote zak besteld en die wordt bij haar bezorgd. Gladys en Monica handelen dit verder af en wij lopen vast naar haar toe. Okoth wil namelijk de zorgverzekering met haar bespreken.
Om haar (en dus de situatie van de kinderen) een extra impuls te geven zal Macheo de verzekering voor het volgende kwartaal voor haar betalen.
Zo kan ze iets extra's sparen van de verkoop van het houtskool.
Het blijkt echter, dan dit nog niet kan worden geregeld: bij de onrusten tijdens de verkiezingen (eind 2008 ) heeft het gezin moeten vluchten en toen zijn alle ID-documenten verloren gegaan.
Okoth zal ze nu eerst helpen om zo snel mogelijk weer hun documenten op orde te krijgen.

Het houtskool wordt gebracht en het eerste emmertje staat klaar om te verkopen. De inhoud van een klein emmertje wordt verkocht voor 40 KSH, zo'n 40 eurocent. De mensen hier kopen niet groot in, maar vaak voor 1 of 2 dagen.
Een nieuwe onderneemster in Kiandutu is vandaag gestart!.
Volgende week zal Okoth op maandag of dinsdag weer bij haar langs gaan om te kijken hoe het gaat en of ze haar boekhouding goed bij houdt (hoeveel ze per dag heeft verkocht). .

We lopen terug naar KOP en daar zijn ze bezig met het wegen en meten van de kinderen die deelnemen aan het programma voor de ondervoede kinderen. Deze kinderen komen 3 maanden lang naar KOP en krijgen daar (goed) te eten. Hun moeders worden begeleid en krijgen voorlichting hoe ze voor hun kinderen moeten zorgen. Het is belangrijk dat dit in een vroeg stadium wordt ontdekt en de kinderen snel goede voeding krijgen. Ondervoeding heeft een behoorlijk negatief effect op de vorming van de hersenen. Dat kan op latere leeftijd niet meer worden rechtgetrokken.

Na een snelle lunch brengt Okoth ons weer buiten Kiandutu en we lopen naar Cravers Inn om bij te praten met Tom. Goed om hem weer even te zien.
Overigen vinden de mensen hier vinden het maar vreemd als je een half uurtje loopt. Zij springen gauw achterop de (motor)fiets of in een matatu.

Aangekomen bij Macheo kopen we nog wat boodschappen bij het vrouwtje op de hoek: een zakje aardappelen, 2 eieren, een brood en twee pakjes kauwgom. Kosten: iets meer dan een euro.

Ik heb geen puf meer om verder met James verder te puzzelen. Ik beloof hem om morgen weer samen verder te kijken.

De rust bij het huis is voorbij. We hebben namelijk sterk het vermoeden dat een rattenfamilie ook de tuin heel mooi vindt en daarom zijn de honden weer terug om deze te verjagen. Ben benieuwd of het lukt. Gelukkig hoeven we niet meer onder de internet boom: het internet in het vrijwilligershuis doet het weer, dus we kunnen binnen zitten. Wel iets warmer, maar het zit wel comfortabeler.

Morgenochtend gewoon weer naar kantoor en daar de handen uit de mouwen steken.
Bijna weekend ;-)

groetjes,
Annemieke