gearriveerd in Oppdal

Vrijdagavond hebben we, zoals aangekondigd, een safari gedaan.
Net als tijdens andere safari's zit je naar buiten te turen om te kijken of je dieren ziet, in dit geval elanden. Je kunt ze in principe niet over het hoofd zien, ze zijn ruim 2 meter hoog. Nadeel alleen is dat ze niet in groepen leven.
Onze enthousiaste gids en chauffeur (v) vertelde genoeg en had het duidelijk naar haar zin.
Uiteindelijk hebben we er een paar gezien, bijzonder.
Zowel de heen- als terugreis hebben we over de Peer Gynt route gereden, een mooie weg door een natuurgebied.
We waren rond 12-en thuis. Het voelde niet zo laat, want het was net donker. Dat blijft toch raar.

Zaterdag zijn we met de wandelschoenen aan op pad gegaan. Na de fietservaring hebben we nu voor een iets makkelijkere route gekozen. De tocht zou zo'n 1,5 uur duren. Eh..... Als je tenminste geen bordjes met de route mist. Inderdaad...... Wij hadden het 2e bordje al weer gemist en dus hadden we weer wat bonus meters te pakken.
Na bestudering van de kaart zijn we uiteindelijk toch weer de bewegwijzering tegen gekomen en dan blijkt maar weer: het ligt echt niet alleen aan ons. De bordjes staan twee kanten op en vaak verscholen achter een huis of iets dergelijks.
Hoe dan ook, we hebben een mooie route gewandeld en waren naar een kleine twee uur weer terug bij onze vakantiewoning.
Na de lunch hebben Karin, Ed en ik de wandelschoenen omgewisseld voor de golfschoenen en hebben we de 18 holes van de Skei Golfbaan gelopen.
Een prachtige maar tevens vermoeiende baan. Vooral de afstanden tussen de holes waren aanzienlijk, maar we hadden niet verwacht dat hier zo'n mooie baan lag.
Jolanda zat ondertussen heerlijk van het zonnetje te genieten, want het is prachtig weer. Vanmiddag was het om 17.00 uur nog 29 graden!
Na 4,5 uur kwamen we terug van ons rond'je' golf.

Vanmorgen zijn we even voor 10en vertrokken vanuit Skeikampen naar Oppdal.
Bij aankomst eerst naar een plaatselijk restaurant. De dames hadden niet zo heel veel trek, dus we besloten met zijn drieën een grote pizza te delen. Oeps, dat was even schrikken toen deze werd uitgeserveerd..... Daar had Ed ook nog wel van kunnen mee eten. We kregen hem niet op. Amerikaanse taferelen.
Vanavond dus laat gegeten, dit keer in het hotel waar we de komende drie nachten verblijven en slapen.
Dus voor nu: welterusten!