Voss, Vardal en terugreis

De wereld werd op eens een stukje kleiner: in het laatste huis hadden we geen internet en zou komt het dat het laatste verslag op zich laat wachten tot we weer terug zijn in Nederland.

De laatste dag in Voss heb ik zelf op de bank doorgebracht: mijn rug protesteert na de afdaling van gisteren.
Dus, Jolanda, Karin en Ed gaan gedrieën op pad naar Hardangerfjorden.
De tocht brengt hun langs mooie uitzichten, een bijzondere brug en ... grote tunnels inclusief een rotonde (in de tunnel!).
Op de weg terug komen ze langs een plaatsje waar de Kersenpitkampioenschappen worden gehouden (we zitten in de fruitstreek).
Ook wij houden 's avonds onze eigen kampioenschappen vanaf het balkon.

Afgelopen zondag zijn we naar Vradal vertrokken, onze laatste accommodatie van deze reis. Wederom een mooie autorit, de Telemarkroute. Onderweg komen we lang een prachtige waterval: de Latfosse. We hebben inmiddels al aardig wat watervallen gezien, maar deze springt er (letterlijk en figuurlijk) uit.
Als we even naar 4-en in Vradal aankomen treffen we een supermarkt aan die zojuist is gesloten. De lieftallige dame ziet ons een beetje twijfelachtig kijken en besluit gewoon voor ons nog even de winkel open te doen.
Zo racen wij door de winkel en staan even later weer met de boodschappen buiten. Dit maak je in Nederland toch niet mee.

We hebben ook dit keer een mooi wintersporthuis, met een veranda rondom het huis, zodat we zowel bij het ontbijt als bij het avondeten heerlijk in het zonnetje kunnen zitten. Wat boffen we toch!
Maandag gelijk maar weer langs de VVV om te kijken wat ze ons daar aanraden. We hebben de 2 bezienswaardigheden op het oog.
De medewerker van de VVV raadt ons aan om vandaag naar Jettegrytene te gaan, omdat het vandaag nog mooi weer is.
Dus, broodjes voor tussen de middag gekocht en terug naar het huis om de zwemkleren te halen. Jettegrytene is een soort buitenbad: potholes waar heerlijk in gepoedeld kan worden.
Eh.... ik zal achterwege laten hoe we ons in / uit / door het water hebben bewogen.
Overigens was de toegang wel weer bijzonder. Komen we bij een dicht hek aan, staat alleen het e.e.a. in het Noors op. Nu had die beste man bij de VVV wel iets geroepen als "50 Kronen", maar hoe het nou precies in elkaar zat? Je rijdt langst een huisje, daar stop je 50 Kronen in een envelop waar je je kenteken op schrijft en rijdt vervolgens het gebied in.
Wat zijn we toch een wereldreizigers..... ook dit is weer gelukt!

We hebben daar een paar uur doorgebracht. Wie had dat gedacht: aan het water, in de zon, in je zwemspullen, in Noorwegen!

Op dinsdag staan we ook gewoon weer op met een strak blauwe lucht. Hoe zo, een mindere dag? De korte broek is gewoon weer aan.
We rijden naar de Telemarkskanalen, waar we twee sluizen bezoeken: Vrangfoss (5 kamers/23 meter) en Ulefoss (3 kamers/11 meter).
Leuk om de boten er door heen te zien gaan. De sluizen worden nog met de hand bediend.

Woensdagochtend vertrekken we richting Oslo, waar we 's avonds met de boot zullen vertrekken.
Onderweg stoppen we eerst voor een kopje koffie en een bezoek aan de Stavkirke in Heddal: hier staat de grootste van de nog bestaande middeleeuwse kerken van Noorwegen.
We rijden door naar Holmenkollen, even buiten Oslo. Vanaf de bovenkant van de skischans heb je een mooi overzicht over Oslo. We stappen in de ski-simulator en zien hoe snel de skiërs een afdaling nemen en van de skischans af gaan. We zullen voortaan anders naar dit soort beelden op de tv kijken. Jeetje, wat gaat het snel!
Nog even door de souvenirshop en toen door naar de haven om aan boord te gaan naar Fredrikshavn.
De boot vertrekt later dan gepland (maar haalt dat 's nachts weer in).
Aan boord hebben we nog gezellig en heerlijk gedineerd.

Om 7.00 uur komen we aan in Denemarken en aanvaarden we de weg naar huis. De reis verloopt spoedig en nu hebben we dus nog lekker de tijd om alles weer op te ruimen, maar vooral om na te genieten van een zeer geslaagde vakantie!