Weeekend met uitersten
Door: Annemieke
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
26 April 2010 | Kenia, Thika
Begin van de avond richting de SportsClub waar de vergadering van de Rotary plaatsvindt.
Zo’n meeting is altijd weer bijzonder. Gaat toch anders dan hoe wij vergaderen. Veel formaliteiten, een voorstelrondje en…. Als vanouds werden er weer boetes geind: voor rotarians die te laat zijn, zich niet aan de regels houden, een sms-je bekijken. In de bar gezellig nagepraat.
Als ik zaterdagochtend naar het huis loop blijkt Harrison op het dak te zitten? Er is een duif aan komen vliegen en die verzorgen ze op het dak. Een veilige plaats, want lager bij de grond zullen de kleinere kinderen het beestje niet met rust laten. Om het water te verschonen moet Harrison dus even het dak op.
Zaterdag eerst naar de Tuskys geweest om boodschappen te doen en een voorraadje aan te leggen. Het is toch behoorlijk warm hier en dan is water (/drinken) een must. Ik neem ook een paar bakken ijs mee: tractatie van ma voor de kinderen.
Het was de bedoeling om ’s middags bij Macheo te blijven, maar Gladys, de fieldworker in Kiandutu (de grootste sloppenwijk van Thika), vraagt of we een vrouw kunnen helpen. De vrouw is echt enorm arm, ziek en net bevallen van een zoontje. We gaan naar haar toe met een matras en boodschappen in de auto. Een matras omdat het gezinnetje op de grond slaapt en dat is sowieso geen gewenste situatie. Het 1-persoonsmatras neemt de helft van het huisje van het gezin in beslag…. Geen ramen, de deur is niet meer dan een stukje stof.
De vrouw heeft een borstontsteking en het zoontje van 2 weken oud is ondervoed. Daar word je stil van. Gladys en Florence zorgen er eerst voor dat het mannetje wordt gewassen. De moeder is daar zelf niet toe in staat. Het water wordt gekookt op een kookstelletje dat op benzine werkt. Op aanraden van Marnix wordt het pannetje uiteindelijk buiten neergezet, maar we weten nu al dat het een eenmalige actie is. Levensgevaarlijk.
De borst van de 18-jarige (!) vrouw ziet er echt niet goed uit en we besluiten met haar naar het ziekenhuis te gaan. De kinderen, er is nog een zoontje van 2, worden aangekleed en we vertrekken richting het ziekenhuis. Het abces moet worden schoongehouden en er worden medicijnen voorgeschreven. Ik vraag me af hoe ze de borst schoon gaat houden, want schoon water is ook in deze sloppenwijk niet te vinden.
Gladys luistert mee als wordt uitgelegd hoe zowel de moeder als de baby verzorgd moeten worden en zij zal er de komende tijd voor zorgen dat de medicijnen worden ingenomen.
Stil rijden we terug naar Macheo, geraakt door hetgeen we hebben aangetroffen. Bijzonder dat Macheo ook in dit soort situaties een helpende hand biedt. Ook blijkt hoe enorm belangrijk de rol van Gladys in sloppenwijken is.
Met de kinderen meegegeten, een of ander bonenprutje maar met chapatti, een soort pannekoek. De tractatie, het ijs, was een groot succes.
Zaterdagavond, dus tijd voor een film. Ik haak na een uurtje af om te voorkomen dat ik daar ter plekke in slaap val. Lekker onder de douche en bijtijds naar bed. Morgen weer een dag.
Zondag was een echte zondag, beetje uitgeslapen, lekker aangerommeld, gelezen en ’s middags erop uit geweest. Op het menu stond kip met friet.
Klaar voor de nieuwe “werk”week.
Miekie
-
26 April 2010 - 10:56
Niels:
zo.. he.. heftig verhaal van die vrouw.. wel leuk om weer wat foto's van daar te zien.. doe iedereen de groeten en sterkte met alles.. -
26 April 2010 - 17:53
Bé:
Heftig hoor. Geef je die dame op foto 3 (thanks!) een extra dikke knuffel.
lfs, bé -
26 April 2010 - 19:07
Hillie:
wat een afschuwelijk verhaal, zo'n jong vrouwtje nog. Gelukkig dat jullie haar konden helpen. En nu maar hopen dat ook het kindje het haalt. Veel succes weer voor de komende dagen, je zult zeker weer tijd te kort komen.
Liefs, Hil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley