Weer thuis.....

3 weken met prachtige ervaringen, stappen gezet, mijn rugzak weer gevuld.
De was hangt inmiddels op de waslijn, de "zwemschoenen" in de kliko. Die hebben het toch niet gered...

Gisteren ben ik terug gekomen, nadat ik zowel donderdag als vrijdag nog het nodige hebben kunnen doen in Thika.

Donderdagochtend heb ik Joan geholpen om haar werk te organiseren. Iets dat ze best zelf kan, maar doordat je er er even voor gaat zitten, haar op een paar mogelijkheden wijst, kan zij ook meer inzicht krijgen in haar (werk)week.
Gaat haar ongetwijfeld helpen en meer rust creëren omdat er zo geen dingen vergeten zullen worden.

Donderdagmiddag heeft Andrew aan een grote groep belangstellenden van Macheo uitgelegd wat "nutrition" is.
Hij heeft de afgelopen 3 maanden een onderzoek gedaan op de scholen naar de ontwikkeling van de kinderen in combinatie met hun voedingspatroon. Daartoe is er gekeken naar de ontwikkeling (gewicht, lengte etc.) van 800 kinderen, hun schoolresultaten en de situatie thuis (wat ze te eten krijgen ed).
De opbouw van de maaltijd is daarbij een belangrijk aandachtspunt. Leuk voor de medewerkers van Macheo (van huismoeders tot mensen van kantoor en de boerderij) om te horen hoe een maaltijd moeten worden opgebouwd, waar het uit moet bestaan, waar ze op moeten letten etc.
Ik vermoed dat de belangrijkste les was dat ze niet alle groenten moeten doorkoken: "Don't overcook!". Geen overbodige opmerking aan Kenianen die 's ochtends al de groenten voor het avondeten opzetten, met het gevolg dat alle goede voedingsstoffen er uit verdwijnen.
Andrew heeft een aantal Kenianen opgeleid om het volgen van de kinderen op de scholen te laten doorgaan, zodat de effecten van het voedingsprogramma op de scholen kan worden gemeten. Niet onbelangrijk en zeker zinvol. Via Macheo krijgen nu elke dag 8.000 kinderen een maaltijd op school!

Vrijdagochtend met Mythia ("de koeienman") gezeten om zijn puzzel op te lossen. Mythia heeft nu meer inzicht wanneer er op welk plot kan worden geoogst en hoe "we" het beste het land kunnen bebouwen, zodat we genoeg voer (napier grass, mais en lucerne) voor de koeien hebben. Ben nog wel benieuwd of de tijden die hij heeft doorgegeven voor respectievelijk het planten, bewateren en oogsten inderdaad zo strak zijn, maar dat zullen we bij een volgend bezoek eens bekijken.

Vrijdag eind van de dag nog even snel onder een koude douche gesprongen (er is nog steeds geen stroom in het vrijwilligershuis), de laatste spullen in de koffer gepakt en vervolgens afscheid genomen van de kinderen.
Geen "goodbye", maar "see you next time"!

Het afscheid blijft altijd weer bijzonder. En: het is altijd weer de start van het aftellen tot de volgende keer.

Aan een ieder die ons steunt:
Asanti sana! We hebben weer een paar mooie stappen kunnen zetten.

Annemieke